Tijd om ‘m achterna te gaan.”
Aan deze dagspreuk van Wim van Campen heb ik eigenlijk weinig toe te voegen. Het is weer voorbij die mooie zomer, die voor mij als verwend kreng toch meer winter was. Behalve de geplande dokters- en tandartsbezoekjes en een inhaalslag Chinees ben ik weer ouderwets nergens aan toegekomen. Tijdens de zeldzame uitzonderingen heb ik zowaar foto's gemaakt. Hierbij wat plaatjes van beelden van de Mexicaanse beeldhouwer Javier Marín. Ook dit jaarlijkse ritueel Den Haag Sculpture op het Lange Voorhout verregende behoorlijk, na een langdurig verblijf in de Posthoorn hebben moeders en ik tussen de plensbuien door een sprintje getrokken langs de beelden. Maar het is volbracht en hoog tijd om een andere breedtegraad op te zoeken. Nog een weekje computerspelletjes en Goede tijden, slechte tijden met de verwarming aan, het afscheidstoernee en de winterkleding wassen en opslaan. Vanaf 11 september ben ik weer in Puerto Caos te vinden.
