Het is vreselijk vermoeiend, maar ook heel erg leuk: vakantie. Voor het eerst sinds jaren, Nederland niet meegerekend, écht op vakantie geweest. Een van de voordelen van wonen op een vakantiebestemming is dat je meestal niet zo nodig hoeft, maar dat tegelijkertijd er voldoende andere vakantiebestemmingen binnen handbereik liggen. Dus ik naar Arrecife, de hoofdstad van Lanzarote. Een grote, heel erg Spaanse stad zonder noemenswaardig toerisme, want dat zit keurig opgeborgen in toeristen-reservaten als Playa Blanca, Puerto de Carmen en Costa Teguise. De stad ligt aan de oost-kant, dus qua weer was het flink afzien, maar ik heb genoten van het stadsleven.
Tientallen bars en eettenten om uit te kiezen, waaronder de typisch Haagse specialiteiten als sushi, kebab en falafel. Zelfs winkelen vond ik er leuk, in een soort Spuistraat, maar dan breder. En koffiedrinken aan de merkwaardig rustige Charco de San Ginés, een enorme lagune midden in de stad.
Ook heb ik een middag de bus en de boot gepakt en geluncht op Fuerteventura. Op de foto: de golven van Fuerteventura en Lanzarote op de achtergrond.
Omdat de Arrecifers nogal op zich zelf zijn, kostte het wat moeite om een gids te vinden voor excursies in het maanlandschap verderop, want daar komt geen bus. Uiteindelijk heeft Roberto, een vastelander, me zondag het gebied rond het Nationaal park Timanfaya laten zien en een paar spectaculaire vulkanische landschappen, toch nét weer ff anders dan hier op La Palma. Het park zelf en het restaurant el Diablo, waar op warmte van de vulkaan wordt gegrild, waren al dicht, dus ik moet nog een keer terug :-)Qua wonen
hou ik het op het slaperige Puerto Naos, het strand met de zwarte stenen en hoge golven en de zon in de juiste positie, het ons-kent-ons kippenhok en de betere temperatuur. Hier het bord van 1 van de havens van Arrecife, vele malen groter dan "mijn" have(n)loze Puerto Naos.
