Nu de overwinteraars 1 voor 1 zijn vertrokken en het zomerseizoen nog niet is losgebarsten, beleven we in Puerto Naos City de rustigste periode die ik hier ooit heb meegemaakt. Behalve een handjevol Duitsers, en de afgelopen week Nederlandse toeristen met kinderen worden de horeca-gelegenheden behalve door mij vooral bevolkt door collega´s van andere horeca-gelegenheden op hun vrije dag. Afwisselend wordt er geklaagd en genoten van de rust, maar voor mij mag het hier altijd zo zijn want ook de stranden hebben een prehistorische bevolkingsdichtheid.
Ondertussen ben ik zodanig verpalmeroot dat ik in Nederland een stevige inburgeringscursus nodig zal hebben, mijn nederlands begint zo langzamerhand een beetje gebrekkig te worden en met rare accenten (ámsterdam, télegraaf en internét).
Daarnaast ben ik gewend aan donkere sterrennachten die hier als Patriomonio de humanidad (erfgoed van de mensheid) worden aangemerkt, dat wil zeggen dat iedere aardbewoner het recht heeft om de Melkweg duidelijk te kunnen zien. De Gemeente Den Haag denkt daar anders over: criminaliteit en onveiligheidsgevoelens dienen bestreden te worden met lichtkanonnen en zelfs in de gated community aan de Lange Beestenmarkt is het ´s nachts lichter dan overdag. Eens kijken of een lap aluminiumfolie het erfgoed weer een beetje in ere kan herstellen.
Behalve het splijten en verorberen van geroosterde zonnepitten, ben ik inmiddels ook verslingerd aan de loterijen, niet vanwege de traditioneel belachelijk hoge prijzen, maar de lootjes worden via een sympathieke organisatie sinds jaar en dag verkocht door niet bepaald domme noch humorloze gehandicapten.
Wat ik het allerergst zal missen is het leven op het strand, van de café con leche na het ontbijt, zonnen en badderen in de middag en een terrasje pakken of de nachtwandelingen en ook ´s nachts nog thuis de golfslag horen. En dan heb ik het nog niet over praktische zaken als weer leren fietsen en weer leren koken ipv. ergens aanschuiven of voor een paar euri iets halen.
Met welgeteld 1 (afhaal) Chinees in het dorp zijn mijn eetgewoonten een stuk minder Aziatisch, al gaat dat vermoedelijk wel weer snel weer wennen, evenals de snelheid van de internetverbinding. Maar ondertussen heb ik nog geen ticket en is er inmiddels onder leiding van Pily en Carlito een offensief aan de gang om mij hier te houden, waarbij zelfs serieus baantjes voor me worden gezocht. Kortom, het zal behoorlijk wennen worden.
