maandag, december 15, 2014

Vakantie in augustus

Het is al weer even geleden, maar in augustus ben ik zoals gebruikelijk weer op de vlucht geslagen voor de heksenketel van de Spaanse zomervakantie. Ik ben begonnen met 3 weekjes Den Haag, vervolgens 1,5 week noord Spanje en tot slot een weekje Maarssenbroek. Een gevarieerd uitstapje met natuur maar vooral veel cultuur, waarvan hieronder een kleine foto-impressie. In september was de kust hier weer veilig en Puerto Naos rustig en dan is het hier goed bijkomen van zo'n enerverende reis.



Voor degenen die niet snappen waarom ik tijdens mijn "vakantie" in Nederland ook nog eens op vakantie ga naar Spanje, waar ik woon: de afstand Bilbao - Amsterdam is ongeveer de helft van de afstand Bilbao - Canarische eilanden.
Foto's
1. Mijn fietsje als vanouds geparkeerd op het Lange Voorhout, tijdens de beelden tentoonstelling;
2. De schitterende katedraal van Burgos;
3. De Cantabrische kust bij Toñanes (in de buurt van Santander) waar ik op bezoek was in de herberg van Joaquín en Fernando.
4. Het Guggenheim in Bilbao


Dan nog wat nieuws van het creatieve front
Op verzoek heb ik laatst wat research gedaan naar webshops, een tot nu toe onontgonnen terrein. Als absolute winnaar kwam Ecwid uit de bus. Wil je hier meer over weten: hier een helder artikel over deze dienst. Ook heb ik een proefwinkeltje aangemaakt: KIKO kokos shop.
Verder staat op de info pagina van mijn site een downloadbaar Plan van Aanpak voor een website of een huisstijl.

zaterdag, mei 03, 2014

Verhuisd!

Eindelijk echt blog-waardig nieuws! Op 22 april ben ik verhuisd, best een gebeurtenis na 8,5 jaar (3 overwinteringen en 5 jaar “vast”). De omgeving van mijn vorige appartement is in de loop der jaren geleidelijk aan in een gekkenhuis veranderd. In een local buurt in een gehorig en steeds dichter bevolkt gebouw met gestoorde buren, te hard staande televisies, een papegaai aan de overkant, een stuk of 15 keffende hondjes en het portiek grenzend aan mijn slaapkamer. Deze kakofonie deed de herinnering aan de inmiddels gesloten discotheek beneden vervagen, hoog tijd voor verandering!
 
Mijn huidige appartement in een Duits bejaardenflat is in veel opzichten precies het tegenovergestelde van het vorige. Het uitzicht is schitterend en de herrie is navenant vervangen door het geluid van de golven en vogeltjes.

Wonen in gemeubileerde appartementen heeft zo zijn voordelen en er zijn hier figuren die elk jaar wel een keer verhuizen. Je hoeft niet te verven, behangen en met meubels te sjouwen, en binnen een week is de operatie gepiept.

Wel schrok ik van de enorme hoeveelheid spullen die uit de kasten te voorschijn kwam. Had ik net nog een artikeltje geschreven over de zegen van weinig bezit, het bleken 2 ritjes in een Ford Fiesta waarbij ik zelf moest lopen omdat ook de voorstoel volgestouwd was.
Inmiddels heeft alles een plekje gevonden in mijn nieuwe huisje en er is nog een bestelling bij IKEA onderweg. Nog meer spullen :-O

Hier is het verschil in uitzicht nog wat uitgebreider te zien.

dinsdag, april 15, 2014

Bewuste taalverloedering

Omdat ik artikelen en teksten schrijf, word ik regelmatig gewezen op het feit dat ik schrijffouten maak. Dat doe ik bewust en moet steeds uitleggen waarom. Als je mij een beetje kent, weet je dat ik liever lui ben dan inefficiënt. Vandaar dit schrijfsel, kan ik voortaan volstaan met een link.

Om te beginnen maak ik mij regelmatig schuldig aan iets dat door taalpuristen gezien wordt als onderdeel van de „Engelse ziekte”. Geen afwijking van de botgroei door gebrek aan zonlicht, maar het verengelsen van het Nederlands. Deze "ziekte” heeft verschillende symptomen, maar mijn favoriet is het in mootjes hakken van woorden die je in het Nederlands eigenlijk aan elkaar hoort te schrijven.
Jaren geleden, toen ik begon te schrijven voor het web, merkte ik dat browsers geen tekstverwerkers zijn en de lange woorden niet afbreken. Zo ontstonden er soms lange gaten in de rechterkantlijn, die ik oploste door de lange woorden door midden te knippen. Daarna deed mijn dagelijks gebruik van Spaans de rest. Net als in het Engels worden in Latijnse talen de woorden niet aan elkaar geplakt. En terecht, want het is veel leesbaarder om ze los te schrijven. Omdat het hier gaat om 2 wereldtalen, is het volgens mij juister om te spreken van Nederlandse plakziekte dan van Engelse ziekte. Al kan het ook zijn dat ik lijd aan lange woorden fobie. Ja, dat bestaat! Het heet eigenlijk langewoordenfobie en de wetenschappelijke naam is hippopotomonstrosequipediofobie. Van afkeer tegen zulke woorden wil ik eigenlijk helemaal niet genezen worden.

Dan nog een handjevol Franse woorden. Ik hou van de Latijnse taalstructuur, hoor, Spaans is een verademing ten opzichte van de onlogische Nederlandse brij of brei. De Franse erfenis scheept ons vooral op met woorden die een uitgang van 3 letters hebben, waar een simpele letter o de lading ook wel dekt. Vandaar: nivo, buro en kado zonder zeventiende eeuwsche fratsen. De sch achterna, die vooral aan het eind van woorden terecht vervangen is door een enkele s.

Niet uit efficiency omdat het een letter scheelt, maar toch: sex. Volgens het groene, het witte of het paars-gestreepte boekje moet je „seks” schrijven maar dat vind ik er als woord, als plaatje zeg maar, gewoon niet uitzien. Nog afgezien van het jaren zeventig porno sfeertje wat er om heen hangt. Jaren zeventig porno sfeertje, of jarenzeventigpornosfeertje voor de (taal)liefhebbers, ik vind het nix.

Kortom, ik weet best hoe het hoort, maar zie geen reden om regels in stand te houden die niets toevoegen en soms zelfs afbreuk doen aan de leesbaarheid. Nu is het wachten tot ik het lef heb om dat D, T en DT geneuzel ook overboord te gooien.


vrijdag, februari 21, 2014

Nieuwe site en artikelen

Sinds een paar weken is er een nieuwe versie van mijn site, gemaakt met Muse. De maanden die daaraan vooral gingen stonden in het teken van het zoeken naar nieuwe creatieve programma's. Een uitgebreid vergelijkend warenonderzoek, waarvan de bevindingen en uitkomsten beschreven staan in een inmiddels offline gehaald artikel.

Voor de gelegenheid heb ik daarna ook nog een artikel geschreven over Evernote als derde hersenhelft, dat voor meer mensen interessant kan zijn.

Wat de bloemen betreft: in februari staan in de hogere en koudere gedeelten van La Palma de amandelbomen in bloei. Geen Japanse kers dus, maar een Canarische Amandel.