Eindelijk weer eens tijd...

De tijd vliegt als je het naar je zin hebt en zo ook, of vooral, hier. En zoals gebruikelijk, hoe enerverender het is, hoe minder er in het blogje gekalkt wordt. Een week of drie na aankomst zat ik lekker aan de thee in de Bucanero, toen Carlito me kwam halen om me voor te stellen aan een landgenoot die in zijn eentje in Orinoco aan het eten was. Vanaf dat moment at Juultje niet meer alleen en Kaatje ook niet. In plaats van zijn terugvlucht naar Nederland trok hij een week later bij mij in, voor nog een weekje extra zo was het plan, maar dat werden twee maanden. Tsja, zo gaat het hier nu eenmaal. Als overijverig geoloog kreeg hij de bijnaam Pedro Picapiedras, de Spaanse vertaling van Fred Flintstone. Samen hebben we de Kerstdagen doorstaan, de jaarlijkse slijtageslag van Oud & nieuw, de uitverkoop in Los Llanos en de Carnaval-gekte, al was het maar een avond. En tussendoor de dagelijkse routine van koffie bij Alicia, stille strandjes, kilo´s vulkanisch gesteente, de cryptogrammen in de Telegraaf en een niet nadergenoemd ander tijdsverdrijf. Inmiddels is hij al weer twee weken weg en gaat hier alles weer z´n gewone gangetje. Wat niet wegneemt dat het de meest gedenkwaardige, en langdurige, ontmoeting was in nu al weer vijf winters Puerto Naos.


Een dag na zijn vertrek kreeg ik een kettingmail (bedankt Frits) die wel heel wonderlijk getimed was. Nu doe ik principieel niet aan het doorsturen van kettinggevallen (sorry Frits) maar de tekst wil ik jullie niet onthouden. Ik heb hem wat bewerkt want taalkundig en levensbeschouwelijk rammelde er het een en ander.

Ontmoeten
Ieder mens komt in je leven om een bepaalde reden. Die ontmoeting kan een een tijdje duren of een heel leven. Als je weet om welke reden het is, weet je wat je voor die persoon kunt doen. Als iemand in je leven is om een reden, is het omdat je een behoefte hebt geuit. Hij of zij is gekomen om je door een moeilijkheid heen te helpen, je te begeleiden of je fysiek, emotioneel of spiritueel te helpen. Dan komt er een moment dat de relatie met deze persoon eindigt. Hij of zij gaat dood, vertrekt of keert zich tegen je. Wat je je dan moet realiseren, is dat aan je behoefte is voldaan, je wens is vervuld, zijn of haar werk is gedaan. Nu is het tijd om verder te gaan.

Sommige mensen komen in je leven voor een tijdje, omdat het jouw beurt is om te delen, te groeien of te leren. Zij brengen je een nieuwe ervaring of ze leren je iets dat je nog nooit gedaan hebt. Of ze brengen je aan het lachen. Ze geven je een ongelooflijke hoeveelheid vreugde. Geloof het, het is echt, al is het maar voor een tijdje.

Relaties voor de duur van je leven leren je levenslessen, dingen waar je op kunt bouwen om een solide emotionele fundering te hebben. Het is jouw taak de lessen te accepteren. Hou van die personen en stop wat je hebt geleerd in alle relaties en situaties van je leven.

Dank je dat je een deel van mijn leven bent, of het nu is om een reden, voor een tijdje of voor het hele leven is.

Een tekst om over na te denken.... zeker hier in de voortdurende internationale maalstroom van komen en gaan. Enkelen zijn er voor het leven, de meesten blijven maar een tijdje en anderen blijven maar een tijdje, maar komen ook steeds weer een tijdje terug.