Vakantie in Kikkerland

Over het weer ga ik het maar niet hebben, daar weten jullie zelf alles van. Het jaarlijkse weerzien was weer erg gezellig en daarnaast ook nuttig. Mijn MacBook Pro is gerepareerd bij LJS aan de Lutherse Burgwal, er zit een nieuw moederbord in dat onder een verlengde garantie viel. En zelf ben ik, zoals elk jaar, in de revisie geweest bij Dr. de Valk. Maar ik blij dat ik weer thuis ben.

Ook al lijkt het niet zo, de laatste tijd heb ik vrij veel geschreven. Bijvoorbeeld over rust vinden in een steeds gekker wordende wereld en over een zoektocht naar alternatieven voor Adobe Creative Suite. En natuurlijk nog steeds over steden, de laatste twee zijn Barcelona en Gent.

Eilandhoppen

Hoewel ik voortdurend op mijn tandvlees loop, staat het leven de laatste tijd wel erg in het teken van reizen. Op La Palma is geen Mac-winkel, zodat ik 3 weken voor mijn reis naar Kikkerland weer een reisje maakte. Mijn geliefde MacBook Pro begaf het plotseling, zodat ik totaal ongepland ook eens kennis kon maken met het eilandhoppen voor nuttige doeleinden, niet zijnde vakantie. De vrienden en vriendinnen in Puerto Naos moeten geregeld "even" naar Tenerife en ik nu ook. Ieder heel uur gaan er 2 schattige kleine vliegtuigjes. Het is net zoiets als de trein van Den Haag naar Amsterdam en de frequentie is hoger dan de bus naar het noorden van La Palma. Kaartje kopen aan het loket, wel de bekende luchthaven-controle, maar binnen een kwartier zit je in het boemeltje. Na een half uurtje vliegen belandde ik in een stadse wereld met een Mac-winkel, grote warenhuizen, een vestiging van McDonalds en een Europees aandoend openbaar vervoer, waaronder een soort van Randstad-rail. Toch de dag ervoor eerst maar ff gebeld met de Canarische Mac-winkel, die heel toepasselijk Banana Computer heet. De situatie uitgelegd en een MacBook Air gereserveerd, want die liepen als zoete broodjes. Ook werd de locale techneut alvast ingeseind om naar de MacBook Pro te kijken. Dat alles zou gemakkelijk in 1 dag kunnen, want bewoners van de andere eilanden krijgen altijd voorrang, maar ik wou het rustig aan doen dus ben een nachtje overgebleven in het hotel naast de winkel.

Het plan om een MacBook Air erbij te kopen had ik al langer, juist om dit soort noodsituaties te voorkomen en ook om wat lichter te kunnen reizen. De MacBook Pro is niet ter ziele maar gezien de levertijden van onderdelen was het slimmer om hem in NL te laten repareren. En ondertussen kon ik wel uit de voeten met het kleine, platte en superlichte jonkie. Santa Cruz de Tenerife is voor een hoofdstad behoorlijk saai, dus na een lichte doch voedzame maaltijd en een wandelingetje naar het Auditorium van Santiago Calatrava, installeerde ik me op het dak van het hotel waar WiFi beschikbaar was. De blanco compie, die ik dus niet ff kon syncen met zijn grote broer, heb ik met behulp van downloads en mijn backup op USB-stick binnen no time naar mijn hand gezet. Hoewel de winter in Canarias lang duurde, had ik precies de korte, maar krachtige eerste hittegolf te pakken. Op La Palma steeg het kwik niet hoger dan 36 graden, maar Santa Cruz de Tenerife scoorde 42 en zelfs ik vond het bloedverziekend heet.

Desondanks is alles geregeld. Ik kreeg ook nog een externe HD kado, een beetje put en kalf-verhaal maar aan de andere kant beter laat dan nooit. Een kastje net iets groter dan een mobieltje dat met behulp van TimeMachine, een standaard Mac-prog, backups maakt. Ondertussen werd mij zo nu en dan gevraagd waarom ik niet gewoon een Windhoos-bak erbij kocht, die zijn immers wel te koop in Los Llanos. Arrggggghh! Geen haar op mijn hoofd...... Waarom? Vanwege de Mac zelf, het Mac OS, het gemak van een externe derde hersenhelft en het in een paar uur een verse compie geheel naar je zin en smaak op te kunnen tuigen. En bijvoorbeeld een programma als VoodooPad, een programma zoals programma´s bedoeld zijn: om het je gemakkelijk te maken. Een handige kruising tussen tekstverwerker, browser en notitieblok. Je gooit er tekst, afbeeldingen, mappen, programma´s, URL´s, e-mail-adressen in net zoveel pagina´s of tabbladen als je wilt. En dan kun je zo´n document zonodig ook beveiligen en er in zoeken met een sterke zoekfunctie, ik zou echt niet meer zonder dit soort handigheidjes kunnen.

Inmiddels ben ik weer een deurtje verder en uiteindelijk begonnen aan de jaarlijkse zomervakantie in Kikkerland.

Vakantie en nog eens vakantie

Hoewel ik nog niet helemaal bijgekomen ben van het eiland-hoppen, is de volgende “vakantie” alweer in zicht. Vanaf 8 juli aanstaande heb ik proefverlof van het “gekkenhuis zonder muren” en kom ik het Haagje weer onveilig maken. Hier nog een foto uit de oude doos, het Piratenfeest van afgelopen september. Als je er niet helemaal uitkomt wie wie is, girls will be boys and boys will be girls :-)

Ondertussen heb ik mijn website weer eens gerenoveerd en verhuisd naar het eu-domein. Er is niet zo heel veel nieuws onder de zon, behalve de afdeling Wholism Project.

Paar eilandjes verderop

Het is vreselijk vermoeiend, maar ook heel erg leuk: vakantie. Voor het eerst sinds jaren, Nederland niet meegerekend, écht op vakantie geweest. Een van de voordelen van wonen op een vakantiebestemming is dat je meestal niet zo nodig hoeft, maar dat tegelijkertijd er voldoende andere vakantiebestemmingen binnen handbereik liggen. Dus ik naar Arrecife, de hoofdstad van Lanzarote. Een grote, heel erg Spaanse stad zonder noemenswaardig toerisme, want dat zit keurig opgeborgen in toeristen-reservaten als Playa Blanca, Puerto de Carmen en Costa Teguise. De stad ligt aan de oost-kant, dus qua weer was het flink afzien, maar ik heb genoten van het stadsleven.














Tientallen bars en eettenten om uit te kiezen, waaronder de typisch Haagse specialiteiten als sushi, kebab en falafel. Zelfs winkelen vond ik er leuk, in een soort Spuistraat, maar dan breder. En koffiedrinken aan de merkwaardig rustige Charco de San Ginés, een enorme lagune midden in de stad.
Ook heb ik een middag de bus en de boot gepakt en geluncht op Fuerteventura. Op de foto: de golven van Fuerteventura en Lanzarote op de achtergrond.

Omdat de Arrecifers nogal op zich zelf zijn, kostte het wat moeite om een gids te vinden voor excursies in het maanlandschap verderop, want daar komt geen bus. Uiteindelijk heeft Roberto, een vastelander, me zondag het gebied rond het Nationaal park Timanfaya laten zien en een paar spectaculaire vulkanische landschappen, toch nét weer ff anders dan hier op La Palma. Het park zelf en het restaurant el Diablo, waar op warmte van de vulkaan wordt gegrild, waren al dicht, dus ik moet nog een keer terug :-)

Qua wonen hou ik het op het slaperige Puerto Naos, het strand met de zwarte stenen en hoge golven en de zon in de juiste positie, het ons-kent-ons kippenhok en de betere temperatuur. Hier het bord van 1 van de havens van Arrecife, vele malen groter dan "mijn" have(n)loze Puerto Naos.