Na mijn vertrek van La Palma in 2019 waren de eerste Nederlandse winters nog wel spannend en exotisch. Bovendien had het settelen daar wat voeten in de aarde, want woningmarkt. Maar deze winter ben ik toch gevlucht voor kou, vocht en duisternis rond de winter solstice. In september was ik al klaar met het Kikkerlandse klimaat en besteedde de vele regenachtige middagen aan een grondige studie naar een geschikt winterverblijf. Het werd Essaouira, een havenstad in Marokko. Er zijn geen directe vluchten vanuit Nederland, maar het weerzien met Marrakesh was na 5 jaar helemaal geen straf.
Essaouira is een gemoedelijk stadje met vriendelijke bewoners, die nagenoeg altijd lachen en je groeten op straat. "Leven en laten leven" staat er hoog in het vaandel, vrouwen in burka's en toeristen in blote topjes lopen hier gezellig door elkaar. Fascinerend in dit soort contreien vind ik hoe nieuwe ontwikkelingen moeiteloos samengaan met oude tradities, waardoor het exotische karakter en het eigene behouden blijft. Met de aangename temperatuur, de uitgestrekte stranden, milde golven en heerlijk eten is het heel goed uit te houden.
Een plaatje zegt meer dan 1000 woorden, dus hieronder een kleine foto-impressie. Voor praktische reistips verwijs ik graag naar Explore Essaouira.
