Regen!

Hier is het dan juist wel eens lekker en goed tegen het stof. Bijkomend voordeel is dat het geen weken duurt.

De volgende dag is het weer als vanouds, met het dagelijkse spektakel....

Essaouira

Na mijn vertrek van La Palma in 2019 waren de eerste Nederlandse winters nog wel spannend en exotisch. Bovendien had het settelen daar wat voeten in de aarde, want woningmarkt. Maar deze winter ben ik toch gevlucht voor kou, vocht en duisternis rond de winter solstice. In september was ik al klaar met het Kikkerlandse klimaat en besteedde de vele regenachtige middagen aan een grondige studie naar een geschikt winterverblijf. Het werd Essaouira, een havenstad in Marokko. Er zijn geen directe vluchten vanuit Nederland, maar het weerzien met Marrakesh was na  5 jaar helemaal geen straf.

Essaouira is een gemoedelijk stadje met vriendelijke bewoners, die nagenoeg altijd lachen en je groeten op straat. "Leven en laten leven" staat er hoog in het vaandel, vrouwen in burka's en toeristen in blote topjes lopen hier gezellig door elkaar. Fascinerend in dit soort contreien vind ik hoe nieuwe ontwikkelingen moeiteloos samengaan met oude tradities, waardoor het exotische karakter en het eigene behouden blijft. Met de aangename temperatuur, de uitgestrekte stranden, milde golven en heerlijk eten is het heel goed uit te houden.

Een plaatje zegt meer dan 1000 woorden, dus hieronder een kleine foto-impressie. Voor praktische reistips verwijs ik graag naar Explore Essaouira.

Wilde dieren en paddo's

En zo zijn er zomaar 2 jaar voorbij.

Was er niets te melden? Misschien wel, misschien niet. Hoe dan ook kwam het er niet van. 

Om het een beetje goed te maken hierbij een selectie aan natuurfoto's van de afgelopen 2 jaar.

Landing page meesterberry.nl

Aansluitend op de vernieuwing van mijn eigen site www.tranceform.eu, is nu ook MeesterBerry over. Voor hem heb ik een landing page gemaakt, en het is leuk om te zien hoe totaal anders die is vergeleken met mijn eigen site.

Met deze tweede site en de aankoop van Sparkle Pro ben ik nog blijer geworden van Sparkle app!

>> Bekijk www.meesterberry.nl

Wie volgt? Sparkle app is niet gebaseerd op templates, zodat iedere site volledig naar jouw wens kan worden gebouwd.

Nieuwe site, gemaakt met Sparkle app

Onlangs heeft Adobe de stekker uit de web-editor Muse getrokken en besloten om er ook geen opvolger voor te maken. Helaas, want ik werkte er sinds 2013 met veel plezier mee. En voor die tijd met haar voorgangers GoLive en PageMill, dat was ergens deep in de nineties. Zoals alles verandert, moest ik nu dus een radicale switch maken. Na een uitputtende studie en veel tegenvallende probeersels kwam ik uit op Sparkle app.

 

Sparkle wordt in reviews nog een “ruwe diamant” genoemd. Volgens de kenners veelbelovend, maar nog niet helemaal af. Toch kon ik hiermee mijn Muse site zonder al te veel hoofdbrekens nabouwen op een prettige en leuke manier.

Niet alleen van het resultaat, maar ook van de interface en de ondersteuning word ik heel erg blij. Eigenlijk ben ik Muse al vergeten. Zo zie je maar weer: ieder einde is een nieuw begin.

Niet alleen mijn site, ook mijn Plan van Aanpak is vernieuwd. Wat blijft is het werken volgens de principes van de kosmische dag. Dat betekent:

* open agenda
* heldere en directe communicatie
* realistische doelen en planning
* concrete afspraken en acties
* enthousiasme en plezier

Spreekt mijn aanpak je aan, dan hoor ik dat graag!

Logo voor Het witte Licht

Naast de vaste schrijfklus voor de Mondzorgzaak de afgelopen weken een grafische opdracht tussendoor. Een leuke en vruchtbare afwisseling!

Samen met Annet van Tol een logo ontworpen voor haar praktijk Het witte Licht:

Mijn manier van werken hierbij is niet “men vraagt en wij draaien” maar een intensieve samenwerking met de klant. Er ontvouwt zich een proces waarin we samen op zoek gaan naar het logo, dat past bij de filosofie en uitstraling van de organisatie.

In mijn Plan van Aanpak kun je meer lezen over die aanpak.

NB: voor Het witte Licht heb ik alleen het logo ontworpen, dus niet de totale huisstijl en site.

Boeken

In het kader van mijn inburgering heb ik een Museumkaart aangeschaft. In eerste instantie voor het GEM (Gemeentemuseum) in de achtertuin, maar uiteraard ook elders bruikbaar. Je moet toch wat in dit poolklimaat.

Zo belandde ik een paar weken geleden in Museum West, de voormalige Amerikaanse ambassade aan het Lange Voorhout. Een markant gebouw, waar ik kennis maakte met 2 bijzondere boeken: de Codex Seraphinianus en The Last American.

Codex Seraphinianus 

De lijvige Codex Seraphinianus maakte deel uit van de tentoonstelling Alfabetum over typografie en ik ben speciaal nog een keer teruggegaan om het beter te bekijken. Zo heb ik in de oude ambassade-bibliotheek, op een comfortable bank met een kopje thee, het gehele boek door gebladerd.

Eigenlijk heb ik niets met (papieren) boeken, maar hier maakte ik graag een uitzondering voor. In dit artikel over de Codex Seraphinianus kun je een indruk krijgen waarom.

The Last American 

En zowaar vond ik elders in het pand nog een interessant boek: The Last American. Hiervan waren kopieën van een aantal pagina’s voor de wigvormige ramen van de ambassade geplakt als onderdeel van een tentoonstelling van de Duitse kunstenaars Korpys / Löffler. Terwijl de tekst van de Codex Seraphinianus onbegrijpelijk is omdat de taal nog niet is ontsleuteld, vond ik van The Last American het verhaal juist bijzonder. 

Het is een in 1889 geschreven reisverslag van een Perzische prins, die in het jaar 2951 de ruïnes van New York en Washington bezoekt. In bepaalde kringen is het boekje populair vanwege de kritiek op de Amerikaanse (en deels ook onze) cultuur en de voorspelling van klimatologische rampen. Zelf vind ik het vooral bijzonder om de interessante omdraaiing die erin zit: een antiek volk dat een inmiddels verloren gegane hedendaagse cultuur archeologisch bestudeert.

Met de hilarische mis-interpretaties van dien, omdat de archeologische vondsten toch altijd vanuit de eigen cultuur worden geïnterpreteerd.  

Bij de Cornell University Library vond ik een ePub versie van het boekje. De opmaak was door de ongecorrigeerde OCR scan niet om aan te gluren en de tekst was ook nogal gehavend. Het boekje is niet zo heel groot, dus al gauw was ik bezig een goed leesbare versie te fröbelen. Digitaal restaureren, zeg maar.

Op mijn site staat de gerestaureerde Last American in 2 PDF-versies, een gecomprimeerde van 3MB en voor de echte liefhebbers de Hi-res versie van 38MB.