Nu heb ik dat geblog een beetje een hype gevonden die ik maar het liefst langs mij heen liet gaan. Waarom zou het dagelijkse gezeur en gezanik, vroeger bij de groentenboer en nu online, ineens wél interessant kunnen wezen? Meestal is het sop de kool niet waard en ik neem zelden de moeite om een weblog van wie dan ook te lezen, laat staan meer dan de eerste 3 zinnen.
Maar goed, nu al 2 mensen in mijn omgeving hebben gevraagd hoe ze zoiets aan kunnen pakken, ga ik me er toch maar eens in verdiepen. Wie weet dat ik nog de smaak te pakken krijg en is dit een aardig alternatief voor de mailtjes aan deze en gene als ik strax op het eilandje zit. Al was het alleen maar om Karel en Berry een stapje voor te blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten