Weer thuis...

De mosselsmokkel is gelukt hoewel één zak was gaan lekken. Bij de securitycheck was meer aandacht voor m´n Powerbook, computers moeten tegenwoordig uit de rugzak apart door de scan, worden opengeklapt en de rugzak zelf wordt nog eens handmatig doorgespit. Terecht wel, het heeft me eigenlijk jaren verbaasd dat dit niet beter gecontroleerd werd. Na de gebruikelijke handtastelijkheden de hele zooi weer ingepakt, schoenen aan en vervolgens naar het eerste de beste luierwisselhok om het lekkende en meurende mosselgebeuren weer enigszins reisvaardig te krijgen. Er waren een paar gasten aan het klussen die vuilniszakken en een paar dichtbindstrips voor me regelden terwijl ik de tas uitspoelde in het babybad. De vlucht verliep voorspoedig, met de wind mee kwamen we ruim op tijd aan. De mosselen waren de moeite van het smokkelen meer dan waard. David had 1 x in Madrid verse gegeten, maar Eva nog nooit en die vrat helemaal haar vingers erbij op.
De volgende ochtend een rondje Fuencaliente, Hollandsche kou en vochtigheid maar wel de eerste echte café con leche bij de Arepera, en gelijk maar de gebruikelijke arepa en cachapa (Venezuelaanse snacks) gescoord. Daarna afgezakt naar Puerto Naos, gauw boodschappen gedaan en daarna nog ff een paar uurtjes strand. Zondag, na het het gebruikelijke bakkie op de boulevard, lekker de hele middag op het naaktstrand gehangen en gezwommen.

Waarschijnlijk hebben jullie al van Timofeef gehoord dat het in het noorden en westen behoorlijk spookt. Hier in Puerto Naos is daar niet zoveel van te merken, alleen schiet er af en toe een donkere wolk over de bergen waaruit ook wel eens een paar druppels vallen, maar die verdampen gelijk. Vanochtend vroeg barste er wel een wolkbreuk los, de eerste regen sinds 4 maanden, dus goed voor het stof en nu schijnt de zon weer. Verder is hier is zoals gewoonlijk 3 x nix veranderd en ben ik al weer totaal ingeburgerd.