Oceaandepressie

Na een week volop strandweer kregen we van het weekend een staartje van een vette oceaandepressie: dikke zwarte wolken kwamen recht op Puerto Naos af, waardoor we het zelfs in deze klimatologische Bermuda-driehoek niet helemaal droog hielden. Maar en de heftigste buien vielen ´s ochtends vroeg en aan het begin van de avond, en het bleef 24 graden zodat het tussendoor nog steeds lukte om een paar uurtjes op het strand te liggen. Vanaf gisteren was het weer als vanouds: warm met gelukkig een beetje sluierbewolking en ´s nachts blijft het zwoel. Ik denk dat de Calima in aantocht is, de hete zuidenwind met stof uit de Sahara, dan kunnen we vandeweek gezellig klagen over de hitte. Net als in Nederland is het hier nooit goed: of te koud (dat is hier onder de 22 graden, en boven waar het af en toe al echt koud is) of te heet (alles boven de 28), bewolkt (dan klagen sommigen) of onbewolkt (en dan klagen anderen, waaronder ik).

De dag begint nog steeds met een bakkie Café con leche op de boulevard. Verder natuurlijk regelmatig inloggen, uit besparingsoogpunt nu gesplitst in zondags en na 20.00 met de Mac inbellen bij telefoonwinkel Sati en af en toe een uurtje chatten en surfen in het hotel Sol La Palma, ook ´s avonds vanwege de bar en voor zo´n oord best aan te horen live-muziek. Zo nu en dan zakken Sandra & Hector en Angel Luis af voor een bakkie of een hapje, die wonen nu alledrie boven in Los Llanos.

Ik ben bezig met de website voor Methahodos en een bulk drukwerk waar AHA-massage het nieuwe jaar mee wil gaan bestormen. En ´s middags natuurlijk een paar uur siesta op het strand.

"Het" strand is, afhankelijk van de weers- omstandigheden: Playa de Puerto Naos (boven) bij onbewolkt weer vanwege de broodnodige schaduw van de palmbomen en Playa de las Monjas (zie foto in de vorige post), het naaktstrand waar het bij gebrek aan schaduw alleen houdbaar is bij voldoende bewolking. Nieuw in het assortiment is Playanos (een woordspeling op Platanos = bananen) het privéstrand van strandvriendje Alberto. Het ligt verstopt achter de bananenplantages tussen Pto. Naos en La Bombilla en bestaat uit 50 meter nagenoeg onbegaanbare keien en helemaal achteraan een krappe 2 vierkante meter zand. Het staat op geen enkele kaart en dat is maar goed ook want met 2 personen is het bomvol.

Als echte cybernomade ga ik aanstaande zaterdag verhuizen van het benedenhuisje boven de barranco naar een etage boven de locale disco, die helaas -of nu misschien gelukkig- al een jaar dicht is. Mijn "vaste" huisje is bezet, en het buurhuisje waar ik nu zit heeft i.p.v. ramen een veranda met open luiken. Behalve dat het tijdens een oceaandespressie ´s nachts flink afkoelt is de dagelijkse achtereenvolgende herrie van spelende kinderen, hangouderen, hangjongeren en de toeristenkroeg op het pleintje niet te harden zonder ramen. Binnenkort dus meer nieuws!