Delta

Eindelijk heeft jullie correspondentje in Luilekkerland iets sensationeels te melden: een tropische storm die de dagelijkse routine van terrasjes en strandhangen in de war schopt. Zondag dienden de eerste weersveranderingen zich aan en begon het paniekcircus dat de orkaan Delta deze kant op zou komen. Weather Underground, de internationale weersite voorspelde maandag, maar de locals hielden bij hoog en bij laag vol dat het pas woensdag zou gebeuren, want dat stond in de krant. Het zag er al wel verdacht dreigend uit, dus 2 x een half uur lopen naar Las Monjas leek me niet zo slim. Maar het was wel warm genoeg, dus voor de siesta ben ik maar in de haven neergeploft, het stukje strand dat het dichtst bij huis ligt waar ik uiteindelijk nog 3 uur heb gelegen voordat er een frisse wind opstak. Tijdens mijn avondwandelingetje op het strand was het vreemd genoeg totaal onbewolkt en super helder. Voor het eerst sinds tijden was El Hierro weer te zien, zelfs zo scherp dat je de autos daar ziet rijden. Ik ben zelfs nog even een stukje voorbij het hotel gelopen om naar de prachtige sterrenhemel te kijken, met een overduidelijke Melkweg, maar ik had geen zaklantaarntje bij me en kon dus niet te ver want je ziet daar letterlijk geen hand voor ogen. Behalve helder en onbewolkt was het ook volkomen windstil, een rare gewaarwording want normaal waait het altijd en hoor je behalve de golven ook altijd het geritsel van de bananenbladeren. De spreekwoordelijke "stilte voor de storm" want maandagochtend barste de eerste tropische stortbui los. Na het sluiten van terrasdeur en slaapkamerraam heb ik me nog maar een keer omgedraaid. Later was het af en toe een beetje droog zodat ik het gebruikelijke rondje in het dorp kon doen, alleen waren de terrassen natuurlijk gesloten, dus voor het eerst in de geschiedenis moest ik mijn bakkie Café con leche binnen drinken.

Op de terugweg van de supermarkt kwam ik Alberto tegen die zijn kippen had verzorgd die hier beneden in de plantages rondscharrelen. Tussen 2 buien door hebben we een strandwandeling gemaakt waar Scheveningen niet voor onder zou doen. Het grappige is dat de zuidwester storm (ik schat windkracht 9-10, hier wordt het aangegeven in km. per uur) en de regen Hollandsch aandoen, maar het blijft aangenaam warm.
´s Middags stortregende het weer uren achterelkaar, waarbij mijn steile straatje veranderde in een riviertje met stroomversnellingen. Eind van de middag werd het steeds grimmiger: in Puerto Naos uptown (waaronder bij mij) viel de electriciteit uit en Alberto kon nog net de laatste bus naar boven halen. Tussen 2 buien door was het weer ff droog, dus nog maar een rondje boulevard gedaan. Ondertussen was de branding veranderd in een brullende, schuimende massa en was het strand ontoegankelijk verklaard. Tegen zonsondergang nam de windkracht toe en viel op de boulevard uiteindelijk ook de stroom uit. Ik heb nog een tijdje voor de winkel van Ana gehangen, die bij het licht van haar nooduitganglampje goede zaken deed in zaklantaarns, kaarsen, aanstekers en lucifers. De supermarkten hadden nog van alles, maar moesten sluiten bij gebrek aan electriciteit. Vervolgens ontstond er een stormloop op eten, want de meeste huishoudens functioneren hier geheel op electriteit. Bij Orinoco koken ze op gas, dus daar heb ik een hapje warm eten gescoord want zelf had ik ook nix: behalve geen licht, geen kookplaat, geen warm water en geen TV. Ook de mobieltjes kapten ermee, maar dat doen ze ook zonder storm geregeld. Ik heb me maar met een zooitje kaarsen voor de Mac verschanst, gelukkig was de batterij net opgeladen. Dankzij het verlichte uithangbord van de Italiaan beneden merkte ik om half 9 dat er ineens weer stroom was en dacht ik dat ik ook nog wel ff kon inloggen zoals ik van plan was. Mooi niet, nu had alleen Puerto Naos uptown stroom maar de boulevard was nog steeds in duisternis gehuld. Men stiefelde met zaklantaarntjes heen en weer en Ana had uiteindelijk net als iedereen daar de tent maar dichtgegooid. Ik kon het niet laten om af en toe af te zakken: later op de avond leek de storm iets minder en was het droog, maar toen het vloed werd verdween eerst de haven en later het hele strand in de golven. Het water stond tot aan de boulevard en in het laatste stuk richting hotel er zelfs overheen.

Beneden aan het begin van de straat verzamelde zich steeds meer binten en planken waarvan de herkomst mij pas vanochtend duidelijk werd: waar de 2 verdiepingen hoge EHBO-post had gestaan was alleen nog een gapend gat. Van de stranden is weinig over, het water staat nog steeds hoog, het zand is verhuisd naar de boulevard en er zijn grote keien voor in de plaats gekomen. Verder veel schade aan palmbomen, strandopgangen en afrasteringen en bij 1 restaurant op de boulevard waren een aantal grote bloembakken naar binnengeslingerd. Er waren een paar gewonden die rondvliegende voorwerpen op hun hoofd hebben gekregen, 1 dode op Fuerteventura die van z´n dak is gewaaid terwijl hij daar iets aan het vastzetten was. Afgezien van de 5 bootvluchtelingen, die worden niet meegeteld omdat die ook zonder storm maar 50% kans hebben om levend de eilanden te bereiken. Het anders zo slaperige Puerto Naos staat nog steeds op z´n kop: de terrassen op de boulevard zijn gesloten en het toerisme is veranderd in ramptoerisme. Het schoonmaken en herstel was al in volle gang maar het zal nog wel een tijdje duren tot alles weer helemaal bij het oude is.
PS: ik kan mail ontvangen maar nog niet versturen, de locale servers blijken ook van de leg!